ผ่านไปด้วยดีสำหรับเทศกาลปีใหม่หลายคนเริ่มกลับมาทำงานกันแล้ว เชื่อว่าหลายๆคนที่ได้มีโอกาสกลับบ้านไปเที่ยวหาญาตฺผู้ใหญ่ ต้องได้มีการรับขวัญโดยการผูกข้อมือ นับเป็นความเชื่ อโบราณอีกอย่างหนึ่งของชาวเหนือและชาวอีสาน ที่ในช่วงเทศกาลหรือเวลาลูกหลานกลับบ้านทีไร พ่อแม่ผู้เฒ่าผู้แก่ที่บ้านจะนำด้ายขาวมามัดข้อมือ และอวยพรให้โชคดี เดินทางปลอดสวัสดิภาพ ทำมาค้าขึ้น มีความสุข ซึ่งคนที่ทำงานไกลบ้านจะเข้าใจดี เป็นสัญลักณ์ของความคิดถึง เป็นเครื่องเตื อ นใจให้เราเวลาคิดถึงบ้าน อดทนสู้เพื่อคนข้างหลังรออยู่ ส่งแรงใจผ่านฝ้ายศักดิ์สิทธิ์ ถึงแม้ไม่มีราคา แต่มันมีค่าที่สุด
การผูกแขนหรือข้อมือ เมื่อพราหมณ์สูตรขวัญจบแล้วญาติพี่น้องจะเอาข้าว ไข่ กล้วย ใส่มือเจ้าของขวัญ มือซ้ายหรือมือขวาก็ได้ให้พราหมณ์ผูกข้อมือให้ก่อนปกติจะผูกข้อมือซ้ายเพราะแขนซ้ายถือเป็นแขนขวัญ เป็นแขนที่อ่อนแอใช้งานหนักไม่ได้ เป็นแขนที่น่ารักทะนุถนอม
ในเวลาผูกข้อมือนั้นทุกคนยื่นมือขวาออกไปพยุง โจม แขนของเจ้าของขวัญที่พราหมณ์กำลังทำพิธีผูกข้อมือให้ถ้าอยู่ห่างก็ยื่นมือจับแขนหรือแตะตัวกันต่อๆ มาเป็นเส้นสายเหมือน เชือกส่อแสดงถึงความสัมพันธ์ทางกายและใจเป็นอย่างยิ่ง แล้วตั้งจิตอธิฐานขอให้เจ้าของขวัญมีความสุขความเจริญเมื่อผูกข้อมือเสร็จให้ผู้เป็นเจ้าของขวัญประนมมือไหว้ผู้ให้พร เป็นการรับเอาพร ในการรับขวัญ มีข้อห้ๅมว่า
1 ห้ๅมสองคนผูกแขนข้างเดียวกันให้แก่ผู้รับการผูกแขนพร้อมกัน ผูกคนละข้างไม่ห้ๅม
2 ผู้รับการผูกแขนต้องหงายมือ ห้ๅมคว่ำเด็ดขาด เพราะผิดประเพณี คือเป็นการไม่รับขวัญ
3 ผู้ประคองขวัญทุกคนก็ให้หงายมือประคอง ห้ๅมคว่ำมือเด็ดขาด เพรๅะผิ ดประเพณีเช่นเดียวกัน
เมื่อพราหมณ์ผูกเสร็จแล้ว ต่อไปก็เป็นโอกาสของญาติมิตรทั่วๆไปจะเข้ามาผูกข้อมือให้กับเจ้าของขวัญ ด้ายผูกแขน (ด้ายผูกข้อมือ) ถือเป็นของดี ของศักดิ์สิทธิ์ควรรักษาไว้อย่าพึ่งดึงทิ้ง ให้ล่วง 3 วันแล้วจึงดึงออกเวลาทิ้งอย่ๅทิ้งลงที่ส ก ป ร ก เพราะด้ายผูกแขนเป็นของขาวของบริสุทธิ์ เป็นจุดรวมแห่งจิตใจบริสุทธิ์หลายดวงจึงควรรักษาไว้ให้ดี
ขอบคุณที่มา เค กณวรรธน์